σακατηλίκι

και σακατλίκι, το, Ν

1. η κατάσταση τού σακάτη, σωματική αναπηρία

2. μτφ. ελάττωμα («έχει το σακατλίκι να πίνει πολύ»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < σακάτης + κατάλ. -λίκι (< τουρκ. κατάλ. -lik), πρβλ. θεριακ-λίκι].